«هو»

آن شخص... توبه کرد، و عزم حج کرد

در بادیه، چون پای آن مرد از خار مغیلان، شکست.

قافله رفته، در آن حالت نومیدی، دید که آینده ای از دور می آید.

گفت:

_به حرمت این خضر که می آید، مرا خلاص کن!

پای در هم پیوست، و او را به کاروان، رسانید.

در حال گفت:

بدان خدایی که بی هنباز[شریک] است، بگو که تو کیستی که این فضیلت توراست؟

او دامن می کشید، و سرخ می شد، و می گفت:

تو را با این تجسس، چه کار؟ از بلا خلاص یافتی، و به مقصود، رسیدی!

گفت:

_ ابلیس ام [شیطان] که کودکان در کتاب ها می خوانند که:

«إنَّ علیک لعنتی!» [بر تو باد لعنت من!]

کسی که در ابلیس ، اعتقاد می بندد، و به اعتقاد بدو می نگرد، به مرادی رسد.

و آن که در پیامبر، بی اعتقاد، می نگرد، به عکس و خواری،

 گمراه می شود، همچون، ابوجهل!

«شمس تبریزی»

«مراقب خودتان و روحتان باشید.»