از آنجا که سالروز شهادت رئیس مکتب جعفری، حضرت امام صادق علیه السلام می باشد

قطره ای از این دریای بی کران را تقدیم شما عزیزان و عاشقان حضرتش می نمایم.

روایت شده که امام صادق علیه السلام به عبد الله بن جندب فرمودند:

یا عبد الله، شیطان دامهاى خود را در دنیا گسترده و هدف او اولیاء و دوستان ما هستند،

آنچنان آخرت در نظر دوستان ما بزرگ و با اهمیت است که هرگز چیز دیگرى را به جاى آن

نمى‏ پذیرند. سپس فرمودند: آه آه بر دل هائى که پر از نور شده و دنیا در نظر آنها همچون

مار بزرگ و مسموم و دشمن نفهم است،انس به خدا گرفته‏ اند و از هر چه دنیا پرستان به آن

دل بسته ‏اند بیزارند، آنهایند دوستان واقعى ما که بوسیله ایشان هر آشوبى برطرف مى‏ شود

و هر بلائى رفع می گردد. اى پسر جندب لازم است براى هر کس که عارف به حق ما است

عمل خود را در هر شب و روز رسیدگى کند و از خود حساب بخواهد. اگر کار خوبى مشاهده

کرد اضافه کند و اگر گناهى انجام داده بود از آن استغفار نماید تا روز قیامت خوار نشود خوشا

بحال آن بنده‏ اى که افسوس خطاکاران را نخورد به واسطه مال دنیائى که به آنها داده شده،

خوشا به حال بنده‏ اى که در جستجوى آخرت است و کوشش براى آن مى‏ کند خوشا به حال

کسى که دل بسته به آرزوهاى دروغ نیست سپس فرمود خدا رحمت کند آن گروهى را که چراغ

درخشان و راهنماى مردم بودند. مردم را به وسیله اعمال خود به سوى ما دعوت می کردند

و تمام قدرت خویش را بکار مى‏ بردند و از کسانى نبودند که اسرار ما را فاش نمایند.

اى پسر جندب مؤمنین کسانى هستند که از خدا میترسند. و بیم آن دارند که نعمت هدایتى

که به ایشان ارزانى شده از آنها سلب شود. وقتى به یاد نعمتهاى خدا مى‏ افتند می ترسند

و بیمناکند و گاهى که آیات خدا بر آنها تلاوت مى‏ شود ایمانشان افزوده می گردد، به واسطه

آنچه مشاهده می کنند از نفوذ قدرت پروردگار بر پروردگار خویش توکل دارند.

پسر جندب، از دیر زمانى است که مردم به نادانى گرایش دارند و پایه‏ هاى جهل را استوار

می نمایند، آن هم بواسطه اینست که دین خدا را بازیچه انگاشته‏ اند به طورى که می خواهند

با اعمال خود به خدا تقرب جویند منظورشان خدا نیست اینهایند ستمگران.

پسر جندب، اگر شیعیان ما استقامت بورزند ملائکه با آنها مصافحه خواهند نمود و ابر بر سرشان

سایه می افکند و روزهاى روشن و تابان دارند و از بالا و پائین نعمت بر آنها فرو می ریزد و هر چه

از خدا بخواهند به ایشان مى‏ بخشد.

پسر جندب، در باره گنهکاران از هم کیشان خود جز سخن نیک مگو از خدا براى آنها توفیق بخواه

و توبه تقاضا نما هر کس به ما توجه کند و ما را دوست بدارد و با دشمنان ما رابطه دوستى

نداشته باشد و آنچه می داند بگوید و از آنچه نمی داند یا چیزى که بر او مشتبه است ساکت

باشد اهل بهشت است.

پسر جندب هر که بر عمل خود تکیه داشته باشد هلاک مى‏ شود و آن کس که بى‏ باکانه گناه

می کند و دل به رحمت خدا بسته نجات نخواهد یافت عرض کردم پس چه کسى نجات مى‏ یابد؟

فرمود کسانى که بین امید و ترسند مثل اینکه دلهایشان در چنگال پرنده‏ ایست. به واسطه

اشتیاقى که به ثواب و ترسى که از عذاب دارند.

پسر جندب هر که خوشحال مى‏ شود از اینکه خداوند حوریه را به ازدواج او در آورد و با چهره‏ اى

درخشان بیاید. شادى بر دل برادر مؤمن خود کند.

پسر جندب هر چه می توانى خواب شب و صحبت کردن روز را کم کن. در بدن انسان عضوى کمتر

شکرگزارتر از چشم و زبان نیست مادر سلیمان به فرزندش گفت پسرم، بپرهیز از خواب چون

خواب ترا محتاج و نیازمند میکند در روزى که مردم به اعمال خود نیاز دارند.پسر جندب شیطان

دامهائى براى صید دارد خود را از گرفتار شدن به دامها و ریسمان هاى او نگه دارید.

عرض کردم یابن رسول الله، دامهاى شیطان چیست؟ فرمود دامهاى شیطان جلوگیرى کردن

اوست از نیکى به برادران اما ریسمان هایش خوابیدن از انجام نمازهاى واجب است. بدان که

خدا پرستش نشده به اندازه قدم برداشتن براى نیکى به برادران و زیارت و دیدار آنها واى بر

کسانى که نمازها را بدست سهو و و (نسیان) مى‏ سپارند. آنها که در خلوت به خواب میروند.

و در ضعف و سستى‏ ها خدا و آیاتش را به مسخره می گیرند آنها کسانى هستند که در آخرت

نصیبى ندارند و خداوند با ایشان سخن نخواهد گفت و نه به آنها توجه دارد و اعمالشان را تزکیه

نمی کند و دچار عذابى دردناک میشوند.

پسر جندب، هر کس اندوهش براى غیر آزاد نمودن خویش (از آتش جهنم) باشد آنچه اهمیت زیاد

دارد در نظرش بى‏ اهمیت آمده و در رابطه با خدا به چیز بى‏ ارزشى دل بسته. هر که به برادر خود

خیانت کند و او را تحقیر نماید و به او ستم کند، خداوند جهنم را جایگاهش قرار می دهد و هر که

نسبت به مؤمنى حسد ورزد ایمان او نابود مى‏ شود چنانچه نمک در آب حل میگردد.

پسر جندب به شیعیان ما ابلاغ کن و به آنها بگو: این طرف و آن طرف نروید به خدا سوگند به ولایت

ما نمی رسید مگر با ورع و کوشش در دنیا و مواسات با برادران در راه خدا و از شیعیان ما نیست

کسى که به مردم ستم روا دارد.

پسر جندب شیعیان ما با امتیازاتى شناخته می شوند. سخاوت و بخشش نسبت به برادران و

خواندن پنجاه رکعت نماز در شبانه‏ روز. شیعیان ما مانند سگ زوزه نمى‏ کشند و نه چون کلاغ

حرص و طمع دارند و همنشین با دشمنان ما نیستند و از کینه‏ توز ما درخواست نمی کنند گرچه

از گرسنگى بمیرند. شیعیان ما ماهى بى‏فلس نمی خورند و بر روى کفش مسح نمی کنند و

مواظب نماز ظهر هستند و شراب نمی خورند.

ترجمه جلد هفدهم بحار، ص: 246-247-248

بخش بیست و چهارم سفارشات حضرت صادق (ع) به اصحاب خود

وچند کلام از فرزند بزرگوار ایشان آیت الله فاطمی نیا

همه چیز در مکتب امام صادق (ع) به شرط عمل قابل دست یافتن است 

امام صادق (ع) می‌‌فرمایند «در کسی از یاران ما که تفقه در دین نمی‌کند، خیری نیست زیرا

مردی از شیعیان ما وقتی به‌وسیله تفقه خود بی‌نیاز نشود، محتاج دشمنان ما می‌شود و

وقتی محتاج دشمنان ما شد، آن ها او را در گمراهی‌ها و ضلالت‌های خودشان داخل می‌کنند،

در حالی که او هیچ علمی به آن ندارد».

همه آن چه خدا نازل کرده، فقه است و در اصطلاح، هرآن چه برای ما لازم است مانند عرفان،

اعتقادات، تاریخ و... در دایره فقه قرار می‌گیرد. یکی از مصادیق فقه امام صادق (ع) توحید است،

در دارالافتاء سعودی کتابی چاپ شده که در آن آمده است اگر کسی بگوید خدا در همه جا وجود

دارد، کافر است و این یکی از دلایل گمراهی افرادی است که در دین تفقه نمی‌کنند.

عرفان نیز یکی دیگر از مصادیق فقه است و البته درددل و حرف در این زمینه بسیار است به طوری

که تا اسم عرفان به میان می‌آید، خیلی‌ها از آدم دوری می‌کنند یا بحث شیعه و سنی بودن

مولوی، محی‌الدین و... را پیش می‌کشند. بعضی‌ها با ویترین درست کردن قصد جذب جوانان را

دارند و ما باید بدانیم که عرفان به دو شاخه عملی و نظری تقسیم می‌شود که البته عرفان نظری

یک فن است، اما عرفان عملی تنها در سایه مکتب امام صادق (ع) قابل اکتساب است و این دو

لازم و ملزوم همدیگر نیستند، چه بسیار افراد اهل کرامت داریم که حتی یک خط عرفان نظری

نخوانده‌اند. بشر در علوم نزدیک به حس قادر به پیش روی است، اما در علوم دور از حس تنها به‌

وسیله دستگیری ائمه (ع) از ما، قادر به فهم آن هاییم. فهم این دسته از علوم با موید شدن عقل

به نور امکان‌پذیر است که این نیز در مکتب امام ششم (ع) ممکن است و همه چیز در مکتب

امام صادق (ع) به شرط عمل قابل دست یافتن است.

امروزه جوانان از این ناحیه لطمات جبران ناپذیری می‌بینند و عجیب است که آنان در بیرون خانه

خوشحال و خندان و در درون خانه عبوس و عصبی اند و ما باید در این موضوع کلام مولای

متقیان علی (ع) را سر‌لوحه خود قرار دهیم که فرمودند «‌اگر بردبار نیستی خود را به بردباری بزن».